PONIEDZIAŁEK  8.06

 

W ZGODZIE Z NATURA

 

1. Gimnastyka– zabawy usprawniające narządy mowy w oparciu o wiersz G. Wasilewicz.

Gimnastyka

Grażyna Wasilewicz

Wstawać leniuszki!

Gwidżemy.

Podnieście głowy znad poduszki!

I ruszajcie swe kosteczki!

Najpierw skaczemy jak piłeczki.  Naprzemiennie dotykamy czubkiem języka dziąseł górnych i dolnych. Wysuwamy język jak najdalej z jamy ustnej i z powrotem wsuwamy.

  I znów powtórzymy zwinnie podskoki! Naprzemiennie dotykamy czubkiem języka górnej i dolnej wargi, mając szeroko otwarte usta.

Zróbmy skłon w lewo oraz skłon w prawo.  Dotykamy czubkiem języka ostatnich dolnych zębów z prawej i lewej strony.

Biegniemy wkoło rześko i żwawo.   Oblizujemy zęby, mając szeroko otwarte usta.

Skaczemy lekko jak po kamyczkach.  Dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu.

Szybko chowamy się w policzkach.    Wypychamy językiem policzki.

Ręce czują się pokrzywdzone:

„My także chcemy być spocone”.

Więc naśladują lot sokoła.    Naśladujemy rękoma lot ptaka

a teraz robią duże koła.       Krążymy rękoma.

Kołyszą się jak drzewa, jak trawa.  Kołyszemy rękoma nad głową, potem przy kolanach lub stopach.

i biją z przodu i z tyłu brawa.   Klaszczemy przed sobą i za sobą.

A na sam koniec zróbmy śmieszna minę  Wykonujemy dowolną zabawna minkę.

i udajmy się na zasłużony odpoczynek.

 

2. „Przez szybkę” – ćwiczenia słownikowe. Rodzi. razem z dziećmi obserwuje pogodę za oknem. Zadaje dzieciom pytania: Jaką mamy dziś pogodę?; Co dzieje się za oknem?; Jak wyglądają drzewa?; Jak wygląda trawa?;  Jakie ubrania mają przechodnie?

 

3.Poranne zabawy ruchowe nr 16.

– ,,Koziołek matołek” – dzieci przykładają dłonie do głowy – udają że mają rogi – i jak koziołki biegają po sali.

– ,,Rycerz blaszka” –  Dzieci na sygnał  udają że jadą na koniku – galopują po całej sali.

– ,,Smok wawelski” – dzieci kładą się na podłodze i udają, że są smoczymi jajami. Na sygnał . wstają i machają rękami – udają, że są małymi smokami, które wykluły się z jaj. 

 

4. Bałagan– praca z wierszem I.R. Salach.

 

Bałagan

Iwona Róża Salach

Do przedszkola idą dzieci,

każde wnosi sporo śmieci.

Błoto na podłogę ścieka,

chociaż wycieraczka czeka.

Piasek zgrzyta pod nogami,

spadł z bucików małej Ani.

A to rzeczy niesłychane,

by żyć w zgodzie z bałaganem.

To dopiero przedszkolacy,

czy się boją ciężkiej pracy?

pani woźnej pomagają.

Po wysłuchaniu wiersza rodzic zadaje pytania dotyczące treści: Co się stało w przedszkolu?; Kto tak nabałaganił?; Czy przedszkolaki pomogły posprzątać pani woźnej?

 

5.„Jak czystość naszego otoczenia wpływa na nasze zdrowie?” – rozmowa kierowana pytaniami.

 Dzieci udzielają swobodnych odpowiedzi na pytanie postawione przez rodzia. W celu usystematyzowania wiadomości dzieci, rodzic zadaje im dodatkowe pytania: Dlaczego należy dbać o porządek?; Co kryje się w brudzie?; Komu przyjemniej jest mieszkać w uporządkowanym, czystym mieszkaniu?; Komu przyjemniej jest mieszkać w nieuporządkowanym, brudnym mieszkaniu?

 

6. „Sprzątamy zabawki” – zabawa dydaktyczna – klasyfikacja wg dwóch cech.

Rodzic przygotowuje zabawki i sylwety zabawek w trzech kolorach, gromadzi zabawki: samochody, klocki, lalki, wózki – miesza je. Prosi dzieci, aby odłożyły je na swoje miejsca. Następnie pokazuje dzieciom sylwety zabawek i pasek papieru – półkę. Prosi dzieci, aby spośród zabawek wybrały i położyły na półkę:

 

– wszystkie czerwone zabawki;

– wszystkie żółte zabawki;

– wszystkie zielone zabawki;

– wszystkie lalki;

– wszystkie klocki;

– wszystkie samochody;

– wszystkie czerwone lalki;

– wszystkie zielone samochody;

– wszystkie żółte klocki itd.

 

7. „Rób to, co ja!” – zabawa naśladowcza.

Rodzic naśladuje: zamiatanie podłogi, wycieranie kurzu, mycie okien, pranie ręczne, trzepanie dywanów itp. Zadaniem dzieci jest odgadnąć, co to za czynność i pokazać ją. Później rolę prowadzącego mogą przejąć dzieci.

 

8. „Do czego to służy?” – zabawa dydaktyczna. Rodzic gromadzi różne przybory służące do prac porządkowych w domu. Prezentuje każdy przedmiot i zadaje pytanie: Do czego to służy? Zadaniem dzieci jest powiedzenie nazwy przyboru i określenie, co za jego pomocą można zrobić.

 

9.„Odczytywanie szeregów” – zabawa dydaktyczna.

Rodzic ustawia w szeregu przybory służące do prac porządkowych w domu – najlepiej, aby były to szeregi najpierw trzy-, cztero-, później pięcioelementowe, np.:

– wiadro, gąbka, szufelka;

– wiadro, gąbka, szufelka, szczotka;

– wiadro, gąbka, szufelka, szczotka, płyn do mycia okien (w miarę możliwości dzieci).

Na początku dzieci mówią, po kolei, nazwy przedmiotów i starają się zapamiętać ich ustawienie. Następnie rodzic zmienia kolejność przedmiotów, zadaniem dzieci jest wychwycić różnice i ustawić przedmioty w pierwotnym położeniu.