PONIEDZIAŁEK 8.06
W ZGODZIE Z NATURA
1. Gimnastyka– zabawy usprawniające narządy mowy w oparciu o wiersz G. Wasilewicz.
Gimnastyka
Grażyna Wasilewicz
Wstawać leniuszki!
Gwidżemy.
Podnieście głowy znad poduszki!
I ruszajcie swe kosteczki!
Najpierw skaczemy jak piłeczki. Naprzemiennie dotykamy czubkiem języka dziąseł górnych i dolnych. Wysuwamy język jak najdalej z jamy ustnej i z powrotem wsuwamy.
I znów powtórzymy zwinnie podskoki! Naprzemiennie dotykamy czubkiem języka górnej i dolnej wargi, mając szeroko otwarte usta.
Zróbmy skłon w lewo oraz skłon w prawo. Dotykamy czubkiem języka ostatnich dolnych zębów z prawej i lewej strony.
Biegniemy wkoło rześko i żwawo. Oblizujemy zęby, mając szeroko otwarte usta.
Skaczemy lekko jak po kamyczkach. Dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu.
Szybko chowamy się w policzkach. Wypychamy językiem policzki.
Ręce czują się pokrzywdzone:
„My także chcemy być spocone”.
Więc naśladują lot sokoła. Naśladujemy rękoma lot ptaka
a teraz robią duże koła. Krążymy rękoma.
Kołyszą się jak drzewa, jak trawa. Kołyszemy rękoma nad głową, potem przy kolanach lub stopach.
i biją z przodu i z tyłu brawa. Klaszczemy przed sobą i za sobą.
A na sam koniec zróbmy śmieszna minę Wykonujemy dowolną zabawna minkę.
i udajmy się na zasłużony odpoczynek.
2. „Przez szybkę” – ćwiczenia słownikowe. Rodzi. razem z dziećmi obserwuje pogodę za oknem. Zadaje dzieciom pytania: Jaką mamy dziś pogodę?; Co dzieje się za oknem?; Jak wyglądają drzewa?; Jak wygląda trawa?; Jakie ubrania mają przechodnie?
3.Poranne zabawy ruchowe nr 16.
– ,,Koziołek matołek” – dzieci przykładają dłonie do głowy – udają że mają rogi – i jak koziołki biegają po sali.
– ,,Rycerz blaszka” – Dzieci na sygnał udają że jadą na koniku – galopują po całej sali.
– ,,Smok wawelski” – dzieci kładą się na podłodze i udają, że są smoczymi jajami. Na sygnał . wstają i machają rękami – udają, że są małymi smokami, które wykluły się z jaj.
4. Bałagan– praca z wierszem I.R. Salach.
Bałagan
Iwona Róża Salach
Do przedszkola idą dzieci,
każde wnosi sporo śmieci.
Błoto na podłogę ścieka,
chociaż wycieraczka czeka.
Piasek zgrzyta pod nogami,
spadł z bucików małej Ani.
A to rzeczy niesłychane,
by żyć w zgodzie z bałaganem.
To dopiero przedszkolacy,
czy się boją ciężkiej pracy?
pani woźnej pomagają.
Po wysłuchaniu wiersza rodzic zadaje pytania dotyczące treści: Co się stało w przedszkolu?; Kto tak nabałaganił?; Czy przedszkolaki pomogły posprzątać pani woźnej?
5.„Jak czystość naszego otoczenia wpływa na nasze zdrowie?” – rozmowa kierowana pytaniami.
Dzieci udzielają swobodnych odpowiedzi na pytanie postawione przez rodzia. W celu usystematyzowania wiadomości dzieci, rodzic zadaje im dodatkowe pytania: Dlaczego należy dbać o porządek?; Co kryje się w brudzie?; Komu przyjemniej jest mieszkać w uporządkowanym, czystym mieszkaniu?; Komu przyjemniej jest mieszkać w nieuporządkowanym, brudnym mieszkaniu?
6. „Sprzątamy zabawki” – zabawa dydaktyczna – klasyfikacja wg dwóch cech.
Rodzic przygotowuje zabawki i sylwety zabawek w trzech kolorach, gromadzi zabawki: samochody, klocki, lalki, wózki – miesza je. Prosi dzieci, aby odłożyły je na swoje miejsca. Następnie pokazuje dzieciom sylwety zabawek i pasek papieru – półkę. Prosi dzieci, aby spośród zabawek wybrały i położyły na półkę:
– wszystkie czerwone zabawki;
– wszystkie żółte zabawki;
– wszystkie zielone zabawki;
– wszystkie lalki;
– wszystkie klocki;
– wszystkie samochody;
– wszystkie czerwone lalki;
– wszystkie zielone samochody;
– wszystkie żółte klocki itd.
7. „Rób to, co ja!” – zabawa naśladowcza.
Rodzic naśladuje: zamiatanie podłogi, wycieranie kurzu, mycie okien, pranie ręczne, trzepanie dywanów itp. Zadaniem dzieci jest odgadnąć, co to za czynność i pokazać ją. Później rolę prowadzącego mogą przejąć dzieci.
8. „Do czego to służy?” – zabawa dydaktyczna. Rodzic gromadzi różne przybory służące do prac porządkowych w domu. Prezentuje każdy przedmiot i zadaje pytanie: Do czego to służy? Zadaniem dzieci jest powiedzenie nazwy przyboru i określenie, co za jego pomocą można zrobić.
9.„Odczytywanie szeregów” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic ustawia w szeregu przybory służące do prac porządkowych w domu – najlepiej, aby były to szeregi najpierw trzy-, cztero-, później pięcioelementowe, np.:
– wiadro, gąbka, szufelka;
– wiadro, gąbka, szufelka, szczotka;
– wiadro, gąbka, szufelka, szczotka, płyn do mycia okien (w miarę możliwości dzieci).
Na początku dzieci mówią, po kolei, nazwy przedmiotów i starają się zapamiętać ich ustawienie. Następnie rodzic zmienia kolejność przedmiotów, zadaniem dzieci jest wychwycić różnice i ustawić przedmioty w pierwotnym położeniu.