PONIEDZIAŁEK 18.05
TEMAT” TYGODNIA: „DOMOWI ULUBIEŃCY
1.Piesek – zabawy dźwiękonaśladowcze z wierszykami E. Szwajkowskiej. Rodzic czyta bądź recytuje wiersz ze szczególnym uwzględnieniem słów dźwiękonaśladowczych – dzieci je powtarzają.
Piesek
Elżbieta Szwajkowska
Warczy piesek wrrrrr!
Brzmi to strasznie – brrrr!
Niech już tak nie warczy,
warczenia wy
star
czy
Psy skowyczą, ujadają,
wyją, skomlą lub szczekają.
Gdy są psy zadowolone,
każdy macha swym ogonem.
2.Poranne zabawy ruchowe nr 18.
– ,,Majowy deszczyk”. Dzieci biegają swobodnie po całej sali. Na hasło Pada deszczyk! kucają i zakrywają głowę – chowają się przed deszczem.
– ,,Kot i myszki” Dzieci to myszki, rodzic to kot. Dzieci chodzą na czworakach. Na hasło: Idzie kot! kulą się i nie ruszają. Kot chodzi po sali i szuka myszki, która się poruszyła.
– ,,Papugi”. Dzieci biegają , machając ramionami – naśladują lot papug.
– ,,Króliczki”. Dzieci robią przysiad podparty. Na sygnał skaczą i udają króliki.
3. Pimpuś – słuchanie opowiadania A. Świrszczyńskiej.
Pimpuś
Anna Świrszczyńska
Pies Marka nazywa się Pimpuś. Ten Pimpuś ma brązową łatkę.
– Zgadnij – gdzie?
– Na grzbiecie?
– Nie.
– Na brzuszku?
– Nie.
– Na ogonie?
– Nie.
– No, to gdzie?
– Na nosie.
Pytają się Pimpusia kwiatki:
– Po co ci łatka na nosie?
– Żeby było ładniej.
Więc kwiatki się dziwią i szepcą jeden do drugiego:
– Ach, ach! Nasz Pimpuś to dopiero elegant!
Pytają się Pimpusia białe chmurki, co płyną po niebie i zawsze się spieszą:
– Po co ci łatka na nosie?
A Pimpuś robi mądrą minę:
– Żeby było w nosek cieplej.
Więc chmurki zdziwiły się jeszcze bardziej płynąc szybko dalej, opowiadały wszystkim:
– Widziałyśmy takiego psa, co nosił łatkę na nosie, żeby mu było cieplej.
Przyszedł raz Pimpuś do kuchni, a tam mama robi kluski. Pełno mąki na stolnicy. Pimpuś musi zobaczyć, co to. Wsadził nos w mąkę, powąchał i wybiegł na dwór.
A tu wszyscy w krzyk:
– On już nie ma łatki na nosie!
Idzie Pimpuś do lusterka, patrzy – cały nosek biały.
– Zgubiłem moją śliczną łatkę. Gdzie jej szukać?
Na podwórku – nie ma.
Na ulicy – nie ma.
Usiadł pies i płacze. Łzy mu ciekną – kap, kap. Po kosmatej mordeczce, po nosie. Otarł je łapą.
A tu wszyscy w krzyk:
– Pimpuś znowu ma łatkę na nosie!
Fiu, jak się ten Pimpuś cieszył! Chwycił w pysk ogon i kręcił się w kółko.
Wybiegł Marek, pan Pimpusia. Wziął go na ręce i zaczął się śmiać:
– Pimpuś, jesteś strasznie głupi pies, ale cię kocham!
Po wysłuchaniu utworu rodzic zadaje pytania dotyczące treści: O kim była mowa w opowiadaniu?; Jak wabił się piesek?; Gdzie miał brązową łatkę?; Co się stało z łatką po wizycie w kuchni?; Gdzie szukał łatki Pimpuś?; Czy ją znalazł?; Co powiedział pan Pimpusia o swoim piesku?
4.„Duży pies – mały pies” – zabawa ruchowa. Dzieci swobodnie poruszają się przy znanej piosence. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i czekają na hasło:Duże psy! przysiadają na dywanie i naśladują niskie, grube Hau, hau. Jeśli usłyszą: Małe pieski! –wspinają się na palce, machają „łapkami” i wydają wysoki, piskliwy dźwięk: Hau, hau!.
5.„Psy małe i duże” – praca z obrazkiem. Oglądanie książkek, albumów o psach, zdjęć w internecie–rodzic razem z dziećmi ogląda je, rozmawia o wyglądzie, o wielkości, o przeznaczeniu psów.
6.,,Przyjaciel pies” – praca plastyczna. Pies do złożenia wg wzoru z figur geometrycznych – badanie kształtu, nazywanie figur. Rodzic układa z figur geometrycznych (klocki lub wycięte figury) psa, potem prosi dzieci, by ze swoich figur zrobiły to samo. Duży okrąg posłuży za głowę psa, małe koła – to uszy, trójkąty będą nogami zwierzęcia i ogonem. Na podobnej zasadzie mogą powstać inne stwory i przedmioty.
7.„Pieski do budy” – zabawa ruchowa. Dzieci-pieski chodzą na czworakach. Na hasło Pieski do budy! – dzieci szybko wchodzą na kocyk rozłożony na podłodze. Na hasło: Pieski na spacer! znów chodzą na czworakach.