PONIEDZIAŁEK 8.06

 

TEMAT: ZWIERZĘTA Z CAŁEGO ŚWIATA

 

 

1. Zestaw ćwiczeń porannych

  • „Ustaw się” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko swobodnie biega w różnych kierunkach. Na hasło rodzica – pary,  dziecko ustawia  się – w parze z rodzicem
  • „Kaczki na wodzie” – ćwiczenia tułowia. Dziecko wykonuje przysiady, podnosi wyimaginowany kamień i naśladuje  puszczenie „kaczki” na wodzie – rzuty prawą i lewą ręką.
  • „Kto silniejszy” – ćwiczenia siłowe. Dziecko w parze z rodzicem  siedzą  przodem do siebie w siadzie rozkrocznym, stopy zwarte ze stopami współćwiczącego. Trzymają wspólnie szarfę lub szalik  za końce, dziecko obniża plecy do leżenia tyłem – przeciągając współćwiczącego do skłonu w przód, po czym następuje zmiana ról. Na sygnał rodzica .: Kto silniejszy? Dziecko  i rodzic starają się przeciągnąć partnera na swoją stronę.
  • „Zanurzamy się” – zabawa skoczna. Dziecko wykonuje kilka sprężystych podskoków obunóż w miejscu i przysiad podparty – zanurza się w wodzie.
  • „Niedźwiedź zasypia” – ćwiczenia uspokajające. Dziecko  w siadzie skulnym, z głową zbliżoną do kolan robią wydech. Następnie w siadzie prostym, ze wzniesionymi ramionami robią wdech.

2. Słuchanie opowiadanie  „ Zwierzęta małe i duże ” Maciej Bennewicz

Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania opowiadania o zwierzętach. Prosi o uważne słuchanie i zapamiętanie:

 czym różni się pszczoła od osy?

 jakie zwierzęta mają podobny kolor skóry?

dlaczego konie noszą takie dziwne nazwy?

 

– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić owada.

– To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie babcia. – Przestań machać, to spokojnie odleci i nic ci nie zrobi. A jak machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę. – Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada.

– Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław, również zajmuje się pszczelarstwem. Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami. Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów. Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady.

 – Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada.

 – Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała się do Ady.

– Pszczoły wytwarzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół.

– Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji. – Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku.

 – W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam.

– Tak – przytaknęła babcia.

– Pszczółka tańczy i w ten sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek.

– Tańczy? – powtórzyła Ada.

 – Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmieni się w owoce.

– A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada.

– Znakomicie – pochwaliła ją babcia.

– Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa – stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach.

– Czy żyrafy też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie.

 – Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była biologiem, dlatego znała się na zwierzętach jak nikt w rodzinie.

– Żyrafy jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami.

– Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? – spytała Ada. – Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w pobliżu, które na sygnał także gorzknieją.

 – Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada.

 – Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam. – Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu, prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę. Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się, zakrywając książkę.

– Można mówić, jak się chce – żachnął się.

 – Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie zwierząt podobnych do pszczół, czyli żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła babcia. Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia, kota domowego, psa, kameleona i konia.

 – Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi – stwierdziła babcia.

 – Kolor zwierzęcia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolory, czyli umaszczenia tych zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczoły, nosi nazwę srokacz albo inaczej koń maści srokatej. Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem z fotografiami koni.

 – Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą.

– To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary.

Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na szarobiałego konia w czarnobrązowe ciapki. – Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada.

– Uwielbiam ten smak.

– To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła babcia. Adam wskazał czarnego konia.

– To koń kary – odpowiedział babcia.

– Ten ma granatowy połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu.

– A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada.

 – Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba wpadnie.

 – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki.

 – Super, znamy już cztery umaszczenia koni!

– Adam aż klasnął w ręce z radości. – Srokacz, gniady, taranta i kary.

– Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada. – Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe rysunki koni, a wy pokolorujecie je zgodnie z poznanym umaszczeniem. – Super! – ucieszyły się dzieciaki.

 – Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada.

– Takiego jak jednorożec? – Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata. Srokacz, gniady, taranta i kary Gdy razem ustawisz – będą dwie pary. W jednym powozie cztery koniki, Jadą w zaprzęgu zwanym kwadryga. A piąty konik jak jednorożec Siwą ma grzywę i białe nozdrza. Cały jest biały, to umaszczenie Czasem nazywa się maścią jelenia.

 

 Po przeczytaniu opowiadania rodzic . zadaje dziecku  pytania:

  • jakich zwierzętach opowiadała babcia?
  • Czy zapamiętałeś, czym różni się pszczoła od osy?
  • Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy?
  • Jak myślisz, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste?
  • Jakie inne zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół?
  • Czy wiesz dlaczego zwierzęta mają paski?

(Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami. Pomagają też regulować temperaturę ciała –czarne paski pochłaniają ciepło, a jasne je oddają).

 

3. Praca z KP4.34a – przeliczanie zwierząt, zapisywanie odejmowania.

 

4. Praca z KP4.34b – wykluczanie ze zbioru, odszukiwanie zwierzęcia, które nie pasuje do pozostałych. Rysowanie zwierzęcia zgodnie z instrukcją

 

5.Odgadywanie odgłosów zwierząt  - https://youtu.be/RKWM7fj945A

 

6.Układanie z ruchomego alfabetu nazw różnych zwierząt wiejskich i egzotycznych : lew , hipopotam , małpka , zebra , tygrys , słoń ,  krokodyl , papuga , koza , kura , owca , antylopa itp.